دلتنگی
دلتنگی
دلتنگی
این بی قراری مزمن دامن گیر
این مرگ نمای بی پایان نفس گیر
دایه ی مهربان تر از مادر شده
آغوش گشوده بلعیده مرا
درست از ساعتی که رفتی ...
نخواهمش، کی را باید ببینم؟
نوشته شده در یکشنبه 94/7/19| ساعت
10:42 عصر| نویسندهمحمدرضا جعفربگلو|
نظرات ( )