محمدرضا جعفربگلو
میان همهمه ی این شهر.. دلتنگـی، پیچیــده نیســت. دلتنگی
میان غبارش..
میان گمگشتگی هایش..
..
فقط دلم میخواهد چمدانم را ببندم به سمت کودکی..
یک دل ...
یک آسمان ...
یــک بغــض ...
و آرزوهــای تـَـرک خـورده!
به همین سادگی
دلتنگی
دلتنگی
این بی قراری مزمن دامن گیر
این مرگ نمای بی پایان نفس گیر
دایه ی مهربان تر از مادر شده
آغوش گشوده بلعیده مرا
درست از ساعتی که رفتی ...
نخواهمش، کی را باید ببینم؟
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |